Bəxtiyar Hacıyev həbsdə olmasaydı, bu yazının tənqid dozasını bir qədər artıq edərdim. “Allah qapısını açsın” deyib, keçirəm əsas mətləbə. Yəqin təxminən söhbətin nədən gedəcəyini zənn etdiniz.

Sosial şəbəkələrdə özünü cəmiyyətdəki radikal narazı elektoratın təmsilçisi kimi qələmə verən Bəxtiyar Hacıyevlə hakimiyyətin nəzarətində olan APA Media Holdinqin rəhbəri Vüsalə Mahirqızının səsli mesajlasmasını sübut edən səs yazısı yayılıb.

Adəti üzrə, yəqin ki, Bəxtiyar Hacıyevin təmsil olunduğu düşərgə səs yazısının montaj edildiyi və Bəxtiyara aid olmadığına dair iddia ortaya qoyacaq. Ancaq mən səs yazısının təhrif edilmədiyi və bu iki personaya aid olduğuna tam əminəm.

İndi gələk, bu mövzudan doğan nəticəyə.

Düşünürəm ki, burada Vüsalə Mahirqızı üçün irad tutulası, onu xəyanətdə ittiham ediləsi bir əsas yoxdur. Adam Kəmaləddin Heydərova bağlı olan bir media quruluşunun rəhbəri kimi öz şefinin rəhbəri olduğu nazirliyin reputasiyanı qorumaq üçün radikal müxalif mövqeli bir adamı özünə işlədir. Onu FHN-in ştatdankənar “piarçısı” kimi istifadə edir. Bu xidmət əvəzində Bəxtiyarın pul alıb-almadığı isə tam başqa mövzunun söhbətidir. Onu da əminliklə demək olar ki, Vüsalə Mahirqızı tərəfdən bu addımlar özfəaliyyət olaraq atıla bilməz.

Vüsalə xanım asanlıqla belə tələlərə düşən olsaydı, 17 il iqtidara xidmət edən böyükbüdcəli bir media holdinqə rəhbərlik edə bilməzdi. Əslində, Bəxtiyar pişik “razborkasına” girişməklə, öz-özünü ifşa etməsəydi, Vüsalə Mahirqızı ilə hələ çox belə təmasları olacaqdı.

Məsələnin ən ayıb tərəfi Hacıyev üçündür. Faktiki olaraq o, böyük bir toplumun hissləri, səmimiyyəti ilə manipulyasiya edərək, gündüz onların, axşam isə iqtidarın yanında olduğunu sübut etmiş oldu. Aydın oldu ki, Bəxtiyar nəinki gecələr iqtidarın yanında olur, hətta yeri gəlsə, bu hakimiyyət üçün ən çox müxalifətçi “verbovka” etmiş bir çevrəyə piar xidməti də göstərirmiş.

Məhəmmədəli Qəribli