Dünənin (anti)qəhrəmanı Surət Hüseynov dünyasını dəyişdi. 64 yaşında! Hələ yaşaya bilərdi! Darıxdırıcı siyasi ekspertlərdən başqa kim (bu şərhin müəllifi kimi) bu adı dərhal xatırlayacaq? Amma 1990-cı illərin əvvəllərində bu ad hamının əzbərində idi.
Yenipress.az xəbər verir ki, bunu rusiyalı politoloq Sergey Markedonov Surət Hüseynovun ölümü haqda yazıb.
“1980-ci illərin sonlarında tipik komsomol karyerası başlayır: Yunun yığılması və çeşidlənməsi üzrə “gənc mütəxəssis”, Texniki nəzarət şöbəsinin əməkdaşı, sex müdiri, “əmək kollektivi” tərəfindən seçilmiş zavod direktoru... (Surət Hüseynov Yevlax Yun Zavodunun direktoru idi – red.) Zamanla hiss etdi ki, təkcə tüfəng yox, həm də kapitalın “ilkin yığılması” hakimiyyətə səbəb olur. Qarabağ münaqişəsi bir çox belə “gənc” üçün karyera qapılarını açdı. Müharibə şəraitində biznes təkcə kölgə biznesində “hörmətli şəxs” deyil, həm də “vətənpərvər” olmaq üçün əla fürsətdir. Hüseynov münaqişəyə sərmayə qoyub. Sözün hərfi və simvolik mənasında. O, “özünün və dövlətin yunu” hesabına dəstəsini yaradıb, müharibə qəhrəmanı, polkovnik və Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı olub. Əmin deyiləm ki, Sürət müəllim sədr Maonun (Çin Xalq Respublikasının ilk lideri - red.) “hakimiyyət doğuran tüfəng” aforizmini bilirdi. Lakin 1993-cü ildə o, bunu tətbiq etdi. Prezident Əbülfəz Elçibəy və Xalq Cəbhəsi ilə fikir ayrılıqları birbaşa münaqişəyə səbəb oldu. Hüseynov isə “stavkanı” qaldırmağa qərar verdi. Marşakın tərcüməsində Harrinqtonu xatırlayırıq: “Üsyan müvəffəqiyyətlə bitə bilməz, əks halda onun adı başqadır”. İğtişaş deyil, tamaşadır. Və Heydər Əliyevlə müttəfiqliklə nəticələndi. Hüseynov Jaba İoseliani deyil. Əks halda, o, gürcü çevriliş ustası kimi deyə bilərdi: “Peleniz varsa, Gia Nodianı niyə meydançaya buraxırsınız?” Azərbaycanda belə bir Pele Heydər Əliyev idi. Ümumittifaq siyasətçisi. Hüseynov kiminlə siyasi kart oynayacağını başa düşürdümü? Çox güman ki, başa düşmədi. Əliyev isə sadəcə olaraq gənc iş adamını müharibədən yayındırdı. 1990-cı illərin əvvəllərində Cənubi Qafqazda nə qədər gənc təkəbbürlü “qəhrəman”lar öz sadəlövhlüklərindən gileylənirdilər! Hüseynov mütləq onların arasında idi! Əliyev, təbii ki, bacardığı və edə bilməyəcəyi hər şeyi vəd etdi. Yundan olan polkovnik Baş nazir oldu. Amma cəmi bir saat (daha doğrusu, bir il) çəkdi! Sonra siyasi mühacirin taleyi, Rusiyadan ekstradisiya, üsyançının (inqilabçının?) hakimiyyətə dəvət etdiyi şəxslər tərəfindən ömürlük həbs və əfv! Doğrudan da “qurdu itlərə kömək etməyə çağırmayın”. 2004-cü ildə Əliyev yenidən taxt-taca qayıtmasına kömək edən şəxsi (artıq müstəqil dövlətin başçısı kimi) əfv etdi. Həqiqətənmi siyasətdə köməkliyin qiyməti bahadır? Qaliblər tarix kitablarda qalır. Kitabda isə qalib Hüseynov yox, Əliyev oldu. 1990-cı illərin əvvəlləri haqqında Aleksandr Dümanın, Rayder Haqqardın və Konan Doylun qələminə layiq kitablar hələ yazılacaq. Siz isə, Suret Davudoviç, rahat yatın!”, - o bildirib.